ΔΥΣΛΕΞΙΑ: πως μπορούμε να το καταλάβουμε; Πως αντιμετωπίζεται; Τι αντιμετώπιση έχει το παιδί στο σχολείο

Η Δυσλεξία είναι μια μορφή μαθησιακής δυσκολίας, κατά την οποία το άτομο, μικρής ή μεγάλης ηλικίας, παρουσιάζει δυσκολίες στην ανάλυση των λέξεων σε ακουστικές μονάδες συλλαβικής βάσης και στη σύνθεση συλλαβικών ακουστικών μονάδων σε λεξικά σύνολα με εννοιακό περιεχόμενο. Παρατηρείται σε όλους τους πολιτισμούς που έχουν γραπτή γλώσσα, και δεν έχει σχέση με τη νοητική καθυστέρηση. Για το θέμα αυτό που απασχολεί πολλούς γονείς μιλήσαμε με την λογοθεραπεύτρια Χρύσα Ηλιάδου, η οποία φώτισε το κενό που  υπάρχει μέχρι σήμερα στον τομέα αυτό.

Προειδοποιητικές ενδείξεις της Δυσλεξίας

Στα περισσότερα δυσλεκτικά άτομα εμφανίζονται:

1. Δυσκολίες στο γραπτό λόγo
2. Δυσκολίες στη γραφή
3. Σοβαρά προβλήματα στην ορθογραφία
4. Αργοπορία στη μάθηση της ανάγνωσης

Σε ορισμένα δυσλεκτικά άτομα εμφανίζονται:

1. Δυσκολίες στα μαθηματικά, ειδικά στην αφομοίωση συμβόλων και μορφών όπως οι πίνακες πολλαπλασιασμού
2. Προβλήματα στη βραχυπρόθεσμη μνήμη και οργάνωση
3. Δυσκολίες στην παρακολούθηση γραπτών οδηγιών και αλληλουχίας δρωμένων
4. Προβλήματα στην ανάγνωση γραπτών κειμένων
5. Παλινδρομική εκδήλωση ικανοτήτων.

Επίσης εμφανίζονται:

1. Δυσκολίες στον προφορικό λόγο
2. Προβλήματα στην εκτίμηση της απόστασης και της ενημερότητας του χώρου
3. Σύγχυση δεξιού και αριστερού.

     Ερωτηθείς η κα. Ηλιάδου για το τι μπορεί να κάνει ένας γονιός που αντιλαμβάνεται ότι έχει δυσλεκτικό παιδί διευκρίνισε ότι «το κυριότερο είναι να μην πανικοβληθούν αλλά να ενημερωθούν. Σκοπός θα πρέπει να είναι η τόνωση της αυτοπεποίθησης και αυτοεκτίμησης αυτών των παιδιών αλλά και η ομαλή ένταξη τους στο σχολικό και κοινωνικό περιβάλλον. Να τους δείξουν αγάπη και παράλληλα να συμβουλευτούν έναν λογοθεραπευτή, ο οποίος θα δώσει ένα ειδικό εξατομικευμένο πρόγραμμα παρακολούθησης, αποκατάστασής των δυσκολιών αυτών. Ο λογοθεραπευτής θα κάνει την αξιολόγηση του και θα χαράξει ένα πρόγραμμα θεραπευτικής παρέμβασης προσαρμοσμένο στις ανάγκες του παιδιού, σε περίπτωση που κριθεί αναγκαία».

     Αναφορικά με τον ρόλο του σχολείου η κα. Ηλιάδου επισήμανε ότι «το σχολείο θα πρέπει να έχει άμεση συνεργασία με τους γονείς και τους ειδικούς. Μόλις αντιληφθούν τις δυσκολίες του παιδιού θα πρέπει να ενημερώσουν τους γονείς και να τους δώσουν οδηγίες για να απευθυνθούν στους ειδικούς. Έπειτα η συνεργασία του σχολείου με τους ειδικούς είναι ζωτικής σημασίας για την επιτυχία του παιδιού».

 Όσον αφορά την ενημέρωση των εκπαιδευτικών για την δυσλεξία η λογοθεραπεύτρια τόνισε ότι «πλέον οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί ενημερώνονται για το θέμα της δυσλεξίας, συμμετέχουν στα ειδικά σεμινάρια και έχουν καλή συνεργασία με τους λογοθεραπευτές, όπου από κοινού βοηθούν στην επίλυση των ειδικών δυσκολιών των μαθητών. Μην ξεχνάμε πως το λειτούργημα του εκπαιδευτή είναι ύψιστης σημασίας και από τις ιερότερες μορφές ‘έκφρασης του πολιτισμού και του πνεύματος».