Μικρή η συμμετοχή στην πορεία την ημέρα της απεργίας

Μικρή ήταν η συμμετοχή στην πορεία της απεργίας της 15ης Ιούνη στην πόλη μας, τόσο στη συγκέντρωση της ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔ,Υ όσο και αυτή του ΠΑΜΕ.

    Την λύπη του για την εικόνα της εργατικής τάξη εξέφρασε ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου κ. Παντελής Μαγαλιός που δήλωσε ότι «Λυπάμαι για το κατάντημα των ανθρώπων της εργασίας και ντρέπομαι για αυτήν την κυβέρνηση».

    Ο κ. Ιωαννίδης εξέφρασε την αντίθεσή του για το μνημόνιο ΙΙ τονίζοντας ότι δεν θα φέρει ανάπτυξη ούτε αύξηση των εσόδων του κράτους και κατήγγειλε την κυβέρνηση ότι δεν «φαίνεται διατεθειμένη να εισπράξει ούτε τους ανύπαρκτους φόρους αλλά ούτε και να κυνηγήσει αυτούς που πραγματικά χρωστάνε», κάτι που χαρακτήρισε άδικο για τους πολίτες και καταστροφικό για τη χώρα». «Θέλουμε να πιστεύουμε ότι η κυβέρνηση θα σκεφθεί ότι είναι σοσιαλιστική και όχι ληστρική».
Αγανακτισμένοι εναντίον συνδικαλιστών

   Κατά την διάρκεια της συγκέντρωσης μπροστά στο Εργατικό Κέντρο δύο αγανακτισμένοι πολίτες επετέθησαν φραστικά κατά των συνδικαλιστών τονίζοντας ότι «έχουν γίνει τόσο πολλά και το μόνο που κάνετε είναι να προκηρύσσεται μια απεργία την οποία παλιότερα κάναμε για μια συλλογική σύμβαση. Έχουν λεηλατήσει την εργατική τάξη και κάνετε αυτό που κάνατε πριν δέκα χρόνια. Πιστεύω ότι θα έρθει ο κόσμος εδώ αλλά τότε πολύ φοβάμαι ότι δεν θα έχετε θέση εσείς. Εκφράζω μόνο τον εαυτό μου και κανένα άλλο. Βαρέθηκα να σας ακούω. Οι δημοσιογράφοι σας χαρακτηρίζουν συστημικούς ή κρατικοδίαιτους συνδικαλιστές, ο Πάγκαλος σας αποκάλεσε κοπρίτες, ο κόσμος λέει για εσάς ότι είστε πουλημένοι».

   Η επίθεση αν και σύντομη ήταν αρκετή για να προκαλέσει τα θερμά χειροκροτήματα της πλειοψηφίας των συγκεντρωμένων, χειροκροτήματα που δεν επιβράβευσαν προηγούμενες ομιλίες.

   Η δεύτερη αγανακτισμένη μίλησε για τις Γενικές Συνελεύσεις που γίνονται στην πλατεία για τις οποίες τόνισε ότι «δεν βρίσκουμε μεγάλη ανταπόκριση αλλά το σημαντικό είναι ότι ο κόσμος σταματά και ακούει, προβληματίζεται και αναρωτιέται ποιοι είμαστε και μήπως είμαστε κατευθυνόμενοι. Αυτός είναι ο μεγαλύτερος φόβος. Για αυτό και οι περισσότεροι δεν βρίσκονται σήμερα εδώ γιατί έχουν βαρεθεί να βρίσκονται κάτω από σημαίες, στην αγκαλιά κάποιου κόμματος. Θέλω να ρωτήσω πόσοι από εσάς έχετε έρθει στις συνελεύσεις που γίνονται καθημερινά στην πλατεία ή έχετε πάρει το μικρόφωνο και έχετε μιλήσει. Όχι για να κάνετε ομιλία αλλά συζήτηση. Ο κόσμος θέλει τη συζήτηση. Το πρόβλημα είναι ένα και ο εχθρός είναι ένας αυτή τη στιγμή. Δεν πρέπει να υπάρχει κατ’ αρχήν διαχωρισμός κλάδων. Το πρόβλημα είναι κοινό για όλους. Είμαι επιχειρηματίας και βλέπω τα μαγαζιά να λειτουργούν κανονικά στην πόλη και όταν συζήτησα με άλλη επιχειρηματία μου είπε ότι δεν θα κλείσει το κατάστημά της γιατί κανένας δεν κλείνει και οι πελάτες της θα πάνε σε ανταγωνιστή της. Δεν είναι για μένα αυτός ο στόχος να πάρω τους πελάτες του άλλου. Περιμένουμε να έρθει το πρόβλημα να χτυπήσει την πόρτα μας; Πρέπει να σκεφθούμε το κοινό καλό. Όλοι για έναν και ένας για όλους».

   Οι συνδικαλιστές προτίμησαν να μην απαντήσουν και η συγκέντρωση έληξε με αυτή την παρέμβαση. Ολοι μαζί συνδικαλιστές και αγανακτισμένοι πραγματοποίησαν πορεία στο κέντρο της πόλης περνώντας από το κτίριο της περιφέρειας και του Δήμου Κομοτηνής

    Στις δύο απεργιακές συγκεντρώσεις στο Εργατικό Κέντρο από ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ και στην κεντρική πλατεία Κομοτηνής από το ΠΑΜΕ Ν. Ροδόπης η προσέλευση εργαζομένων, νέων και ανέργων ήταν απογοητευτική.