Για έβδομη χρονιά αναβίωσε ο πολιτιστικός, λαογραφικός, επιμορφωτικός και εξωραϊστικός σύλλογος γυναικών Γρατινής το έθιμο «κουρμπανούδι» παρουσία των μελών αλλά και πλήθος κατοίκων του οικισμού. Αυτό το έθιμο που έχει τις ρίζες του στην Τουρκοκρατία αποτελεί παράδοση για τους κατοίκους και η αναβίωση του κρίνεται επιτακτική ανάγκη για τον σύλλογο. Μικροί και μεγάλοι περίμεναν να παραλάβουν το μερίδιο τους για να μην τους επισκεφτεί η «αρρωστούδα» όπως το λένε χαρακτηριστικά γιατί ξορκίζει την αρρώστια.
Η πρόεδρος του πολιτιστικού, λαογραφικού, επιμορφωτικού και εξωραϊστικού συλλόγου γυναικών Γρατινής Αθανασία Περγέλη μιλώντας για το έθιμο, τις ρίζες του και την επικράτηση του τόνισε ότι «το έθιμο αυτό έχει τις ρίζες του στην εποχή της Τουρκοκρατίας και της Βουλγαρικής κατοχής». «Επί τουρκοκρατίας» ανέφερε η κα. Περγέλη «όταν εγκαταστάθηκαν στο χωρίο μας οι τούρκοι οι κάτοικοι της Γρατινής μετανάστευσαν για άλλες περιοχές, τότε έπεσε μια αρρώστια και πέθαινε κάθε μέρα και από ένας τούρκος, αυτοί φοβήθηκαν και έφυγαν από το χωρίο, τότε οι κάτοικοι το πληροφορήθηκαν και ξανά γύρισαν. Οι κάτοικοι θέλοντας να εξορκίσουν το κακό, έσφαξαν κοτόπουλα και άφησαν το αίμα τους να χυθεί σε ένα κεντρικό πηγάδι και στην συνέχεια έκαναν γλυκό από μούστο και πλιγούρι , το λεγόμενο γυρμίκι».
«Επί Βουλγαρικής κατοχής», συνέχισε η κα. Περγέλη «οι βούλγαροι έπαιρναν τα καλύτερα σπίτια και οι γηγενείς κάτοικοι έμεναν στις αποθήκες. Ο αρχηγός τους τότε απαγόρευσε αυτό το έθιμο, όμως αργότερα η σύζυγος του αρρώστησε και έπεσε στο κρεβάτι, και άκουσε στον ύπνο της μια φωνή που της ζήταγε να μεταπείσει τον σύζυγο της και να αφήσει ελεύθερο το έθιμο για να γίνει καλά και έτσι έγινε. Από τότε οι κάτοικοι πίστεψαν περισσότερο στο έθιμο και κάθε χρόνο αναβιώνετε».
Το έθιμο αυτό αναβιώνετε κάθε Σάββατο πριν του Αγίου Δημητρίου, όπως υποστήριξε η πρόεδρος του συλλόγου που υπογράμμισε ότι από το 2003 που ιδρύθηκε ο σύλλογος, το αναβιώνει ο σύλλογος γυναικών Γρατινής, ενώ παλιότερα σύμφωνα με την κα. Περγέλη, «πριν δημιουργηθεί ο σύλλογος συγκεντρωνόταν μια ομάδα γυναικών, καθάριζαν τα καζάνια, έσφαζαν και έκοβαν τα κοτόπουλα σε μερίδες, και στην συνέχεια κάνανε και το γλυκό, το απόγευμα ερχόταν ο ιερέας που θύμιαζε τα καζάνια και ακολουθούσε η μοιρασιά».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου