Αντιμέτωποι με την ανεργίας βρίσκονται εδώ και μετρικούς μήνες οι εργαζόμενοι της Βιομηχανίας Φωσφορικών Λιπασμάτων, νυν ELFE, που εδρεύει στη Νέα Καρβάλη της Καβάλας, οι οποίοι βλέπουν μέρα με τη μέρα το αδιέξοδο να γιγαντώνεται στην πάλαι ποτέ ακμάζουσα επιχείρηση του γειτονικού νομού. Ήδη από τον περασμένο Ιανουάριο το εργοστάσιο υπολειτουργεί, απασχολώντας περίπου το 30% του συνολικού εργατικού του δυναμικού, που ανέρχεται περίπου στους 1200 εργαζόμενους. Το βασικό πρόβλημα, που αντιμετωπίζει η επιχείρηση, είναι η έλλειψη πρώτων υλών, κυρίως φυσικού αερίου, που εξασφάλιζε μέχρι πρότινος από τη συνεργασία της με τη ΔΕΠΑ. Οι δικαστικές περιπέτειες του γνωστού επιχειρηματία Λαυρέντη Λαυρεντιάδη, που έχει στην κατοχή του την επιχείρηση εδώ και περίπου 3 χρόνια, καθίσταται ένας επιπλέον ανασταλτικός παράγοντας για την εξεύρεση λύσης στο αδιέξοδο, που έχει εμφανιστεί. Τη Δευτέρα 9 Απριλίου στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου οι εργαζόμενοι παρενέβησαν, αναλύοντας το πρόβλημά τους και ζητώντας από το σώμα να σταθεί αρωγός στην προσπάθεια, που ξεκινούν. Ομόφωνα το περιφερειακό συμβούλιο ενέκρινε το ψήφισμα, που κατέθεσαν οι εργαζόμενοι, ενώ συμφώνησαν τα μέλη του στην αναγκαιότητα άσκησης περαιτέρω πιέσεων στην κεντρική πολιτική ηγεσία, για να αναλάβει τις ευθύνες της.
Ο πρόεδρος σωματείου εργαζομένων της Β.Φ.Λ. κ.Γιώργος Τσιμενίδης, στις δηλώσεις του ανέφερε ότι «Ήρθαμε σήμερα στο περιφερειακό συμβούλιο να καταθέσουμε την αγωνία μας και να γνωστοποιήσουμε τον αγώνα που κάνουμε προκειμένου το εργοστάσιο της Β.Φ.Λ. να δουλέψει με όλη τη δυναμικότητά του. Από αρχές του 2012 λειτουργεί με το 30% της δυναμικότητάς του λόγο έλλειψης πρώτων υλών. Υπάρχει ένα «ναυάγιο» με τη συνεργασία που έχει προκύψει από τις αρχές του χρόνου με τη ΔΕΠΑ, έχει διακοπεί η παροχή φυσικού αερίου και αλλεπάλληλα η εταιρεία έχει βρεθεί με τη ΔΕΠΑ να βρούνε τρόπο συνεργασίας. Εδώ και μήνες δεν βρίσκεται κοινός τόπος προκειμένου να συνεργαστούνε με συνέπεια να έχει κοπεί η παροχή φυσικού αερίου, πρώτη ύλη για την παραγωγή λιπασμάτων και η εταιρεία να έχει βρεθεί στη δύνη θέση προκειμένου να μην μπορεί να λειτουργήσει με όλη τη δυναμικότητα. Επίσης η εταιρεία έχει βρεθεί σε δυσμενή θέση και δεν έχει προμηθευτεί πρώτες ύλες από άλλες χώρες προκειμένου να αξιοποιήσει όλη αυτήν την ευκαιρία που της δίνεται, διότι η συγκεκριμένη περίοδος είναι περίοδος αιχμής στη ζήτηση λιπασμάτων, αυτό θα έχει σαν συνέπεια τον αργό θάνατο της βιομηχανίας τις επόμενες ημέρες».
Ο Περιφερειάρχης ΑΜ-Θ Άρης Γιαννακίδης αναφερόμενος στους εργαζομένους της Β.Φ.Λ. επισήμανε ότι « Σήμερα στο περιφερειακό συμβούλιο της ΑΜ-Θ παρεβρέθηκαν οι εργαζόμενοι της Β.Φ.Λ. για να αναδείξουνε ένα τεράστιο πρόβλημα που δεν αφορά μόνο τους εργαζόμενους και την τοπική κοινωνία της Καβάλας. Θεωρώ ότι το συγκεκριμένο εργοστάσιο με τη διαχρονική τους παρουσία και την παραγωγή των λιπασμάτων σε περιφερειακό επίπεδο αγκαλιάζει όλη την αγροτική οικονομία, είναι ένα εργοστάσιο εθνικής σημασίας. Εμείς σαν περιφερειακό συμβούλιο μετά από πρότασή μου, που ομόφωνα έγινε αποδεκτή, θα πρέπει να αναδείξουμε ότι αποτελεί περιφερειακό πρόβλημα, ότι θα πρέπει να ενεργοποιήσουμε όλη την γηγενή κοινωνία σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο της Περιφέρειας ΑΜ-Θ και να αναλυθεί μία πρωτοβουλία από τον υποφαινόμενο, να προσκαλέσουμε σε διάλογο τα αρμόδια υπουργεία, στην έδρα του προβλήματος, στην Καβάλα, για να υπάρξουν δεσμεύσεις και χρονοδιάγραμμα για να δώσουμε την ελπίδα στον εργαζόμενο και στην αγροτική τοπική οικονομία, όπου η παρουσία της συγκεκριμένης βιομηχανίας παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στο κόστος της αγροτικής παραγωγής». «Δεν είναι εύκολη η κατάσταση, γνωρίζετε ότι σε κάθε περιφερειακό συμβούλιο έχουμε και μία βιομηχανία παραγωγής ψηφισμάτων, που στην πορεία φαίνεται ότι είναι αναποτελεσματικά, η κατάσταση που κυριαρχεί στη χώρα και σε επίπεδο οικονομίας και σε επίπεδο πολιτικής αποτελεσματικότητας, θα πρέπει να αποσαφηνίσουμε ποια είναι τα δεδομένα της συγκεκριμένης βιομηχανίας. Επίσης θα πρέπει όμως μέσα σε αυτές τις συγκυρίες να αναλυθεί η προσπάθεια και να δώσουμε κάποια μετρήσιμα αποτελέσματα. Εμείς αυτό που δεσμευτήκαμε είναι ότι θα αναλάβουμε την πρωτοβουλία και θα προσπαθήσουμε, δύσκολα σε αυτό το μεταβατικό διάστημα που ίσως προκηρυχθούνε και εκλογές, να δώσουμε λύση στο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η συγκεκριμένη επένδυση» υποστήριξε.
Από την Περιφερειακή Αναγέννηση ο κ. Γιώργος Παύλίδης, σημείωσε ότι «Είναι μία βιομηχανία από τις μεγαλύτερες που υπάρχουν στη χώρα και τα θετικά της αποτελέσματα δεν είναι μόνο στην απασχόληση 800 εργαζομένων, έχει ένα σημαντικό πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα στην ρευστότητα, αλλά και στην αγορά της Καβάλας και εκτός τούτου η συμβολή της στην ελληνική γεωργία επίσης είναι σημαντική, έχουμε δικά μας λιπάσματα». «Τώρα στο παρά πέντε κυριολεκτικά, μόλις 4-5 μέρες φτάνουν οι πρώτες ύλες για να λειτουργήσει το εργοστάσιο, έρχεται το θέμα σε εμάς» τόνισε και εξήγησε ότι «Θεωρώ ότι υπήρξε αδράνεια όσων είχαν θεσμική υποχρέωση, έπρεπε πολύ πιο νωρίς να κινηθούν. Δεν υπάρχει πρόβλημα που να μην επιλύεται, το ζητούμενο είναι ποια είναι η λύση. Αυτήν την ώρα δεν φαίνεται καθαρά και δεν τέθηκε στο τραπέζι κάποια λύση». «Η δική μας άποψη είναι ότι ανάμεσα στους ιδιοκτήτες μεγαλομετόχους, στο κράτος και στους παρόχους κυρίως φυσικού αερίου, εάν καθίσουν σε ένα τραπέζι, με λίγη καλή θέληση μπορούν να βρούνε λύση και εδώ είναι υποχρέωση της πολιτείας, όχι από εκείνες τις υποχρεώσεις που γνωρίζανε. Θέλουμε ευελιξία για τι θα είναι κρίμα την ώρα που αγωνιούμε για ανάπτυξη, που καλούμε από όλο τον κόσμο ξένες άμεσες επενδύσεις, δυστυχώς δεν έρχεται καμία σχεδόν, μιλούμε για fast tracks και την ίδια στιγμή να κλείνουμε τις υπάρχουσες βιώσιμες επιχειρήσεις, ζητήσαμε ως παράταξη, πέρα από το ψήφισμα, να καθίσουν σε ένα τραπέζι. Είναι δυνατόν οι οφειλές του Ομίλου προς τα κράτος να κεφαλαιοποιηθούν και να περάσουν ένα μέρος των μετοχών, σε πρώτη φάση με πληρεξουσιότητα, σε δεύτερη φάση κάπως αλλιώς, να περάσει ο έλεγχος στο κράτος και μετά με fast track να ξαναδοθούν σε ιδιώτες. Χρειάζεται ευελιξία, κινητικότητα και σκύψιμο πάνω στο πρόβλημα. Εμείς θεωρούμε ότι όλα τα κόμματα πρέπει να δούνε το θέμα που είναι μεγάλης σημασίας για όλη την Περιφέρειά μας» δήλωσε.
Ο κ. Χρήστος Ποτόλιας από την Λαϊκή Συσπείρωση επισήμανε ότι «το τεράστιο πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί στη Β.Φ.Λ. οφείλεται στην πολιτική που έχει ακολουθηθεί εδώ και χρόνια, κυρίως από το 1992 και μετά που απελευθερώθηκε η αγορά λιπάσματος, η ανταγωνιστικότητα και επιχειρηματικότητα που ορίστηκε με τη συνθήκη του Μάαστριχ. Λύση υπάρχει, το ζήτημα είναι σε ποια κατεύθυνση θα δοθεί αυτή η λύση, στην αύξηση των κερδών του μεγαλοεπιχειρηματία ή στην κατεύθυνση της εξυπηρέτησης των εργαζομένων στη βιομηχανία και των αγροτών που χρησιμοποιούν το λίπασμα; Η λύση, κατά τη γνώμη της παράταξής μας, είναι να δοθεί κατά την κατεύθυνση της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των εργαζομένων και των αγροτών και είναι μία, κρατικοποίηση εδώ και τώρα του εργοστασίου, χωρίς καμία αποζημίωση στο Λαυρεντιάδη ο οποίος έχει κερδίσει τόσα πολλά που δεν χρειάζεται να αποζημιωθεί».
Ο κ. Δημήτης Χαρίτος, από την Αριστερή Οικολογική Συνεργασία τόνισε ότι «Μια κραταιά βιομηχανία λιπασμάτων με μεγάλη ιστορία στην περιοχή μας, αλλά και ευρύτερα στην Ελλάδα, αφού εκποιήθηκε πριν λίγα χρόνια στον Λαυρεντιάδη, τότε φίλο του κ. Καραμανλή και σημερινό φίλο του κ. Βενιζέλου, δυστυχώς οδηγείται σε αργό θάνατο εξαιτίας των πολιτικών που ακολουθήθηκαν όλο αυτό το διάστημα, με θύματα τους εργαζόμενους και με εκρηκτικές συνέπειες ιδιαίτερα στους αγρότες που θα δούνε να ανεβαίνουν τα κόστη των λιπασμάτων. Η δική μας αυτονόητη υποστήριξη στον αγώνα των εργαζομένων της Β.Φ.Λ. συνοδεύεται από την ανάγκη να τεθεί υπό δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο αυτή η συγκεκριμένη βιομηχανία. Θεωρούμε ότι είναι η πιο βιώσιμη, η πιο ουσιαστική και η πιο αποτελεσματική πρόταση και θεωρούμε πως προς σε αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να στραφεί και ο αγώνας των εργαζομένων αλλά και όλων των φορέων της περιοχής που ενδιαφέρονται γι΄αυτήν την υπόθεση. Υπάρχουν πολιτικές ευθύνες και είναι βαρύτατες σε όλους όσους αυτά τα χρόνια διαχειρίστηκαν αυτό το πρόβλημα και οδήγησαν αυτήν την βιομηχανία σε αυτόν τον αργό θάνατο».
Ο Θανάσης Μακρής, από την Οικολογία – Αλληλεγγύη υποστήριξε ότι «Εδώ και παραπάνω από 20-25 χρόνια έχουμε θέσει το ζήτημα ότι χρειάζεται μία μελέτη βιωσιμότητας, περιβαλλοντικής και κοινωνικής, στο εργοστάσιο της Β.Φ.Λ. και ειδικότερα το πώς αυτό το εργοστάσιο θα πρέπει να μετασχηματιστεί μέσα στο χρόνο, ώστε από βασικό παραγωγό μεγάλης ρύπανσης στην περιοχή, πάνω από 400.000 τόνους τοξικά απόβλητα, να αποτελέσει πραγματικά ουσιαστική πηγή για τον τόπο. Κατανοώ τις θέσεις εργασίας και τις ανησυχίες των εργαζομένων, αλλά μία ζωή αποσπασματικά αντιμετωπίζουμε τα ζητήματα του συγκεκριμένου εργοστασίου». Γι΄αυτό και αποτελεί ένα μεγάλο κόστος στην τοπική κοινωνία ο τρόπος λειτουργίας και μη λειτουργίας του εργοστασίου, δεν έχουμε προετοιμάσει αυτό το εργοστάσιο πως θα πρέπει να λειτουργεί και από πλευράς ιδιοκτησιακή και έτσι ξεπουλήθηκε στο σημερινό ιδιοκτήτη και αφού το έχει «στύψει» δείχνει να αδιαφορεί και αν το χάσει προς κάποιες τράπεζες, αλλά αδιαφορεί και ως προς τις κοινωνικές συνέπειες. Όλες αυτές οι βιομηχανίες και όλα αυτά τα ζητήματα έχουν τρεις πτυχές, την οικονομική, την κοινωνική και την περιβαλλοντική. Επιτέλους χρειάζεται ένα σχέδιο βιωσιμότητας γι΄αυτό το εργοστάσιο» τόνισε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου