Μια ξεχωριστή και σπουδαία παράσταση από την ομάδα σύγχρονου χορού «ΔΑ.ΓΙ.ΠΟ.ΛΗ.», που ο πυρήνας του αποτελείται από άτομα με κινητικά προβλήματα, είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κομοτηνής για τρείς παραστάσεις, αλλά και στην Ξάνθη. Με την παράσταση αυτή, εγκαινίασε την έναρξη των δράσεων του, το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο της Κομοτηνής .
Η «ΔΑ.ΓΙ.ΠΟ.ΛΗ.» είναι μια ομάδα σύγχρονου χορού, που δημιουργήθηκε το 2004. Μίγμα από σώματα, ιδεοπλέγματα, μουσικές συναντήσεις, αλληλεπιδράσεις, που ταξιδεύουν και δίνουν χρώμα στην ανθρώπινη υπόσταση. Έχει οργανώσει εργαστήριο, όπου παραδίδονται μαθήματα μέσω του πειραματισμού και της διαδραστικότητας και βρίσκεται σε συνεχή εξέλιξη-έρευνα, μελετώντας την αλληλεπίδραση και τα στοιχεία, που είναι ικανά να ταράξουν στερεότυπα και αναπαραστάσεις και να αναδείξουν τη μεθοδολογία, τις λογικές και τους τρόπους μέσα από τους οποίους μπορεί να συμβεί αυτό. Το έργο της κατά βάση δεν εστιάζει στη συνθήκη της αναπηρίας ενώ η αναπηρία υφίσταται στο σύνολο του έργου. Η αναπηρία απλώς υφίσταται, γιατί δε μπορεί να εξαφανιστεί και να αρνηθεί ο χορευτής και ο θεατής την ύπαρξή της. Υπάρχει διακριτικά στο σύνολο του έργου, αλλά συχνά εξαφανίζεται και επανέρχεται ανατρέποντας τους ρόλους και την ανθρωπομετρική κλίμακα των χορευτών. Η ανατροπή είναι ολοκληρωτική σε σημείο που δύσκολα μπορεί κανείς να καταλάβει ποιος έχει ή δεν έχει αναπηρία. Η δουλειά της ομάδας στο σύνολό της είναι απολύτως διακριτικά αδιάκριτη: Είναι μια συνεχής ανατροπή της σωματικής ικανότητας από την αναπηρία και της αναπηρίας από τη σωματική ικανότητα, αλλά με όρους πραγματικούς ενός πραγματικού γήινου χώρου, που εάν τεχνικά μπορούσε να παρουσιάσει η βαρύτητα, θα συνέβαινε η ολοκληρωμένη και ολοκληρωτική απουσία, τόσο της σωματικής ικανότητας, όσο και της σωματικής ανικανότητας.
Εμπνευστής και ιδρυτής του χοροθεάτρου «ΔΑ.ΓΙ.ΠΟ.ΛΗ.» είναι ο κ. Γιώργος Χρηστάκης. Έχει μια ενεργό και μαχητική παρουσία σε όλες τις πρωτοβουλίες, που αγκαλιάζουν τη «διαφορά». Έκανε σπουδές Λογιστικής, Οικονομικών και Ψυχολογίας και είναι υποψήφιος διδάκτορας Κοινωνικής Ψυχολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, με θέμα «Η συμβολική επικοινωνιακή γλώσσα των διαφορετικών ομάδων». Χορευτής σε αναπηρικό καροτσάκι, έχει μεγάλη επαγγελματική και καλλιτεχνική εμπειρία. Από το 1993 συμμετέχει σε αγωνιστικό χορό με αναπηρικό αμαξίδιο, ένα άθλημα στο οποίο, μαζί με τις εκάστοτε παρτενέρ του, έχει κατακτήσει πρωτιές και διακρίσεις σε πανελλήνια, πανευρωπαϊκά και παγκόσμια πρωταθλήματα και κύπελλα. Είναι ενεργό μέλος του Πανελλήνιου Συλλόγου Παραπληγικών από το 1997 και μέλος της Παραολυμπιακής ομάδας στο αγώνισμα της ξιφομαχίας. Στον ειδικό αθλητισμό ασχολείται επίσης και με την κολύμβηση. Από το 2003 συνεργάζεται με το Κέντρο Ψυχικής Υγιεινής Αιγάλεω ως υπεύθυνος εκπαίδευσης και δραστηριοποίησης των μελών του σε καλλιτεχνικές δραστηριότητες και ειδικότερα της ομάδας «Κίνησης έκφρασης». Το 2004 συμμετέχει σε χορογραφία του Κωνσταντίνου Μίχου με την ομάδα «Λάθος κίνηση», σε παρουσίαση στο Μέγαρο Μουσικής της Αθήνας. Από 1/2/2002 έως 31/1/2003 ως ψυχολόγος συμμετέχει σε ομάδα ψυχοδράματος με συντονιστή τον Ψυχίατρο-Ψυχαναλυτή Γιώργο Μποτονάκη. Το 2005 συμμετέχει στην Πλατφόρμα σύγχρονου χορού με την ομάδα του κ. Μίχου στο κομμάτι «Εξολοθρευτής 7» στο Κέντρο Τεχνών Χαλανδρίου. Το 2004 δημιουργεί τη δική του χορευτική ομάδα, την «ΔΑ.ΓΙ.ΠΟ.ΛΗ.», όπου συμμετέχει, σχεδιάζει και οργανώνει όλες τις παραγωγές και παραστάσεις της έως και σήμερα, και της οποίας έχει τη συνολική ευθύνη παραγωγής και εκτέλεσης.
Όπως δήλωσε ο ίδιος, «μετά από την ίδρυση της ομάδας, ξεκινώντας με πολύ απλά μέσα και με δειλά βήματα, καταφέραμε με μεγάλη προσπάθεια και επιμονή να φτάσουμε σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο, που μπορεί να είναι ανταγωνιστικό στην τέχνη και στο χώρο του πολιτισμού». «Η σύλληψη των ιδεών», συνέχισε, «έρχονται τις περισσότερες φορές συλλογικά και συνήθως ξεκινάμε με εργαστήρι, ώστε με το υλικό το οποίο παράγεται, να στήνουμε σιγά-σιγά τις παραστάσεις μας. Το έργο «Πεδίον Ολισθηρόν» φτάσαμε να το ονομάζουμε «Πεδίον Ολισθηρόν phase 2», γιατί είναι μια δουλειά που ξεκίνησε την προηγουμένη άνοιξη και πρωτοπαρουσιάστηκε στην Αθήνα στο Ίδρυμα Κακογιάννη, ενώ στη συνέχεια εξελίχθηκε με τις παρουσίες της σε διαφορά φεστιβάλ. Φτάσαμε λοιπόν και εδώ, όπου ίσως και να κλείσει τον κύκλο του. Στη συνέχεια θα σχεδιάσουμε άλλες παραγωγές». Καταλήγοντας κάλεσε το κοινό της Κομοτηνής να παρακολουθήσει την παράσταση, να δει τον τρόπο της δουλειάς των μελών του χοροθεάτρου και να στηθεί ένα διαδραστικό «παιχνίδι», που όπως σημείωσε, θα μας πάει σε δρόμους, που κάποιοι ίσως δεν τους έχουν ξαναδεί».
Ο σκηνοθέτης της παράστασης, κ. Αντώνης Ρέλλας, επισήμανε ότι «η «ΔΑ.ΓΙ.ΠΟ.ΛΗ.» έχει την πρωτοτυπία να είναι ίσως η μοναδική ομάδα χορού στον κόσμο, την οποία διοικούν ουσιαστικά οι καλλιτέχνες με αναπηρία, ενώ συμμετέχουν σε αυτή μη ανάπηροι χορευτές». Αναφερόμενος στο έργο, σημείωσε ότι «προσπαθούμε να μιλήσουμε για την αγάπη, τον έρωτα, την ψυχή μας και τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα, για τις ατέλειές μας, που πολλές φορές μπορεί να είναι το σημείο της δύναμης κάποιου ανθρώπου».
Επιπλέον, ο κ. Ρέλλας εστίασε στην αντιμετώπιση της τέχνης από την πολιτεία, ιδιαίτερα κατά την περίοδο, που διανύουμε. «Σε καιρούς χαλεπούς, που διαβιούμε όλοι μας», εκτίμησε, «η τέχνη είναι η πρώτη, που στήνεται στα έξι βήματα και εκτελείται, γιατί θεωρείται ότι είναι είδος πολυτελείας». «Η τέχνη είναι ένας τρόπος για να απαλύνεις τις ψυχές των ανθρώπων», αντέτεινε, «για να έρθουν πιο κοντά στο «εγώ» τους και στο «έσω» τους». «Οι κυβερνώντες δεν ασχολούνται με την τέχνη, όσο θα έπρεπε», κατέληξε.
Να σημειωθεί ότι στην παράσταση συμμετείχαν οι Χρήστος Κυπριώτης, Σωτήρης Ταχτσόγλου, Βιβή Ρωμανά, Στέλλα Φωτιάδη, Nicoletta Ferri και Γιώργος Χρηστάκης, ενώ την ερχόμενη Κυριακή θα ταξιδέψει και στη γειτονική Ξάνθη.
«Ψάχνοντας μια αρχή, αποφασίσαμε απλώς να κοιτάξουμε γύρω», σημείωσε η πρόεδρος του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ., κ. Μαρία Μαλαμίδου. «Διαφορετικότητα, κανονικότητα και ποικιλομορφία», συνέχισε, «συνθέτουν την καθημερινή μας επίδειξη ζωής. Τι μπορεί να αλλάξει, τι θα κρατήσουμε, τι θα πετάξουμε, τι θα ανακαλύψουμε, πώς θα πορευτούμε; Κοιτάζοντας για μια ακόμα φορά με τα μάτια της ψυχής, όπως ορίζει το θέατρο, όπως ερμηνεύει και υποδεικνύει η τέχνη, όπως θαυμάσια και θαυμαστά οι χορευτές του ΔΑ.ΓΙ.ΠΟ.ΛΗ αποκαλύπτουν σε μας…». 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου