Ε. Στυλιανίδης: «Να αποκτήσει ξανά η Ροδόπη παρουσία εκεί που θα διαμορφώνεται το γίγνεσθαι της Ελλάδας»
Με το σύνθημα «επιστροφή στο μέλλον, για την Ροδόπη», ξεκίνησε και επίσημα από την Τετάρτη, τον προεκλογικό του αγώνα ο βουλευτής Ροδόπης και Γραμματέας Προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας, κ. Ευριπίδης Στυλιανίδης, που θα διεκδικήσει εκ νέου τη βουλευτική έδρα στις επικείμενες εκλογές. Στη συνέντευξη τύπου, που παρέθεσε στα τοπικά μέσα ενημέρωσης, παρουσίασε τους 5 βασικούς άξονες του προγράμματός του για τη Ροδόπη, άσκησε έντονη κριτική στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ της τελευταίες διετίας, προσάπτοντάς της ότι εγκατέλειψε τα προγραμματισμένα έργα, που ο ίδιος είχε δρομολογήσει για την περιοχή μας, ενώ δεν παρέλειψε να αφήσει αιχμές για αναποτελεσματικότητα εναντίον των τοπικών πολιτευτών του ΠΑΣΟΚ, χωρίς ωστόσο να κατονομάζει.
«Έδωσα τον καλύτερο εαυτό μου για τη Ροδόπη»
«Αυτό το οποίο με συνδέει ευθέως με την πολιτική διαδικασία, είναι η αίσθηση χρέους προς αυτόν τον τόπο και τους ανθρώπους του» τόνισε ο κ. Στυλιανίδης, και επισήμανε πως το «διαβατήριο αξιοπιστίας» που έχει τη δυνατότητα αυτή τη στιγμή να καταθέσει ενώπιον την τοπικής κοινωνίας, είναι η προηγούμενη διαδρομή του ως κοινοβουλευτικού και ως ασκούντος χρέη κυβερνητικού στελέχους από τρία υπουργεία. «Όταν μου δόθηκε η εμπιστοσύνη από τους συμπολίτες μου, έδωσα τον καλύτερό μου εαυτό για να μπορέσω να βοηθήσω τον τόπο να πάει μπροστά», τόνισε ταυτόχρονα, και συμπλήρωσε: «Αυτό το μέτρησα με συγκεκριμένα έργα. Τα τελευταία δυόμισι χρόνια δυστυχώς δεν έχουμε δει ούτε ένα έργο στο νομό Ροδόπης να ολοκληρώνεται έξω από απευθείας αναθέσεις μελετών. Εγώ θα ευχόμουν όλοι να αγωνίζονται με τον ίδιο τρόπο και να συγκρίνονται με τον ίδιο τρόπο. Δηλαδή μέσα από τα αποτελέσματα της δουλειάς τους. Η αποτελεσματικότητα που επέδειξα τότε είναι και το σημερινό μου επιχείρημα, είναι η απάντησή μου και είναι αυτό που θα επιδείξω κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου στους συμπολίτες μου».
«Είμαι έτοιμος να ξαναπιάσω το τιμόνι της περιοχής»
Θέτοντας εαυτόν στην κρίση των πολιτών και τους τελευταίους προ της σημαντικότητας των εκλογών, υπογράμμισε χαρακτηριστικά ότι «Εάν οι συμπολίτες μου θέλουν να έχουν στο τιμόνι της περιοχής έναν εκπρόσωπο ο οποίος έχει δοκιμαστεί και έχει βαθμολογηθεί, αν θέλουν να αξιοποιήσουν την εμπειρία, την προσβασιμότητα, τη δύναμη ισχύος της φωνής και των επιχειρημάτων μου όπως αυτά έχουν μετρηθεί στο αθηναϊκό κέντρο ή στο εξωτερικό, τότε εγώ είμαι στη διάθεσή τους. Είμαι έτοιμος να ξαναμπώ στη μάχη, να παλέψω για την αντιμετώπιση της κρίσης, να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό για να βοηθήσω τους συμπατριώτες μου να επιβιώσουν και να ξαναχαμογελάσουν, να καταστήσουμε τη Ροδόπη πραγματικά πρωταγωνίστρια, να ξαναφέρουμε τη Ροδόπη στο μέλλον. Αυτό είναι και το κεντρικό μου μήνυμα, «επιστροφή στο μέλλον». Επιστροφή στο μέλλον για μας, επιστροφή στο μέλλον για την ιδιαίτερή μας πατρίδα τη Ροδόπη, επιστροφή στο μέλλον για τη μεγάλη μας πατρίδα την Ελλάδα. Έχουμε χρέος να το κάνουμε και θα το κάνουμε με όλες μας τις δυνάμεις. Κανείς δεν θα γυρίσει να δει αυτόν τον τόπο αν εμείς οι ίδιοι δεν φροντίσουμε γι’ αυτόν. Αν θέλουμε λοιπόν την επόμενη μέρα να έχουμε παρουσία εκεί που θα διαμορφώνεται το γίγνεσθαι της Ελλάδας, εάν θέλουμε να έχουμε ανθρώπους που θα μιλούν για τα συμφέροντα της περιοχής μας χωρίς να φοβούνται και που ο λόγος τους θα ακούγεται, αν θέλουμε να μην είμαστε εμείς τα εξιλαστήρια θύματα αυτής της κρίσης αλλά να ψάξουμε να βρούμε λύσεις και τρόπους για να στηρίξουμε τους ανθρώπους μας και να ξαναφέρουμε την πραγματική ανάπτυξη στην περιοχή, τότε θα πρέπει να προβληματιστούμε και να δούμε ποιοι όταν είχαν τη δυνατότητα φρόντισαν τον τόπο, ποιοι παρήγαγαν έργο, ποιοι μέτρησαν αποτελέσματα, ποιοι στήριξαν την τοπική οικονομία».
Δεν παρέλειψε δε, να μιλήσει και για δυσκολίες και εμπόδια που συνάντησε: «Δεν ήταν εύκολη για μένα αυτή η διαδρομή όλα αυτά τα χρόνια που είμαι στο κοινοβούλιο. Δεν με απεδέχθη ποτέ με ανοιχτές τις πόρτες το πολιτικό κατεστημένο. Έφαγα λάσπη, έφαγα βρωμιά, υπήρξαν πισώπλατα μαχαιρώματα, ακόμα και συντροφικά, Τα αντιμετώπισα όλα αυτά όμως και βγαίνω με το κεφάλι ψηλά και μπορώ να περπατώ στην αγορά και στα χωριά χωρίς πρόβλημα, πρώτον διότι ποτέ, ούτε εγώ ούτε οι συνεργάτες μου είπαμε ψέματα στους συμπολίτες μας, δεύτερον, διότι όλοι είδαν ότι με τις μικρές μας δυνάμεις κάνουμε μια προσπάθεια για να φέρουμε αποτελέσματα στον τόπο, και τρίτον, διότι όταν χρειάστηκε να ιεραρχήσουμε το συμφέρον της περιοχής μας ή της πατρίδας μας πάνω από το κομματικό συμφέρον, εμείς το κάναμε πράξη. Δε βγήκαμε να υπερασπιζόμαστε παράλογα πράγματα, ούτε φυλακιστήκαμε στον κομματικό φανατισμό. Μιλήσαμε για τα συμφέροντα της περιοχής μας και συγκρουστήκαμε όποτε χρειάστηκε. Νομίζω ότι αυτό το πράγμα πρέπει τώρα να φανεί και γι’ αυτούς που εύκολα μπορεί να το ξεχνούν γιατί τώρα θέλουν να μπουν στη βουλή και να γίνουν κι αυτοί βουλευτές ή παράγοντες του τόπου, θα πρέπει να ξέρουν ότι αυτή η διαδρομή δεν είναι μια εύκολη διαδρομή. Έχει πολύ μεγάλη ευθύνη. Δεν κουβαλάς μόνο τον εαυτό σου. Κουβαλάς μια ολόκληρη κοινωνία από πίσω και χρειάζεται ορισμένες φορές να παίρνεις δύσκολες αποφάσεις της στιγμής που θα επηρεάσουν τα επόμενα χρόνια για έναν ολόκληρο λαό».
Έργα πολιτισμού, παιδείας, αθλητισμού, υποδομών που γινόταν μέχρι το 2009 πάγωσαν
Κάνοντας απολογισμό αναφέρθηκε στις δικές του θητείες σε κυβερνητικές θέσεις, πριν από την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ το 2009, ο κ. Στυλιανίδης όπου και επισήμανε μεταξύ άλλων ότι «όλα τα έργα στον νομό μας ήταν σε εξέλιξη, η θετική κινητικότητα στην αγορά κρατούσε όρθιες τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, η βιομηχανία στηριζόταν, παρά τα όποια προβλήματα, και η Ανατολική Μακεδονία και Θράκη πρωταγωνιστούσε στις εξαγωγές». Επικεντρώνοντας ειδικά στην πρωτοβουλία του για αύξηση των φοιτητών του Δημοκριτείου, υποστήριξε ότι αυτή «συνέβαλε στην οικιστική ανάπτυξη της Κομοτηνής και των Σαπών, στη δημογραφική ενίσχυση της Ροδόπης και τόνωσε την τοπική αγορά, αναβαθμίζοντας παράλληλα και το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης σε τρίτο πανεπιστήμιο της χώρας». Παράλληλα αναφέρθηκε και στην έγκαιρη καταβολή των αγροτικών επιδοτήσεων και των αποζημιώσεων , που ενίσχυσε το εισόδημα των αγροτών και βελτίωσε το βιοτικό τους επίπεδο, ενώ διευκρίνισε ότι «για πρώτη φορά μπήκαμε στον τουριστικό χάρτη της χώρας, με πρωτόγνωρη κινητικότητα στον διερχόμενο, εναλλακτικό, μαθητικό και κοινωνικό τουρισμό». «Η ανεργία μειώθηκε από το 18% το 2003 στο 8% το 2008», κατέληξε, «και η Ροδόπη το 2009 εμφάνιζε την εικόνα μιας κραταιάς κοινωνίας, γεμάτης αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία. Μιας δυναμικής αναπτυσσόμενης οικονομίας, έτοιμης να αποτελέσει πρότυπο για ολόκληρη τη χώρα».
Παραλληλίζοντας τα παραπάνω με τη σημερινή κατάσταση, που επικρατεί στη Ροδόπη, σημείωσε ότι «σήμερα το τοπίο έχει αλλάξει δραματικά». Αναγνωρίζοντας μεν ως βέβαιο ότι η οικονομική κρίση επιδρά καταλυτικά στις εξελίξεις, σημείωσε εντούτοις ότι τίθεται ένα πολιτικό ερώτημα, που παραμένει αμείλικτο γι’ αυτούς που έχουν την κυβερνητική ευθύνη τα τελευταία δυόμισι χρόνια.
«Έκαναν τις απαιτούμενες ενέργειες για να ανακόψουν τις επιπτώσεις της κρίσης στην περιοχή και τους κατοίκους της;», διερωτήθηκε. «Ανέλαβαν πρωτοβουλίες», συνέχισε, «για να προστατέψουν τη δυναμική που είχε αναπτυχθεί πριν;». «Την απάντηση τη βλέπει ο καθένας εύκολα, αρκεί να κοιτάξει γύρω του», τόνισε, «κλειστά μαγαζιά, αποβιομηχάνιση, μείωση των φοιτητών και των πόρων του Δημοκριτείου, κάμψη της τουριστικής κίνησης, κλονισμός του βιοτικού επιπέδου των αγροτών, έκρηξη της ανεργίας στο 33% στη Ροδόπη, πάγωμα, ακύρωση ή εγκατάλειψη των περισσότερων έργων, που με πολύ κόπο είχαμε ξεκινήσει τα προηγούμενα χρόνια». Ανέφερε μάλιστα ενδεικτικά έργα, που αφορούν οδικούς άξονες, σχολεία, φράγματα, γήπεδα, δομές υγείας, πολιτιστική ανάδειξη, τουριστική προβολή, διαμετακομιστικά κέντρα και άλλα. «Το «γιατί» οφείλουν να το απαντήσουν αυτοί, που κυβερνούν την τελευταία περίοδο, 2009-2012», κατέληξε, ζητώντας από τους πολίτες να πάρουν τις κρίσιμες αποφάσεις.
Κάλεσμα προς τους πολίτες να εμπιστευτούν όσους αγωνίστηκαν για αυτό τον τόποΑπευθυνόμενος δε προς του πολίτες της περιοχής μας, τους κάλεσε να μην προσχωρήσουν στην ισοπεδωτική προπαγάνδα του «όλοι το ίδιο είναι», που ενισχύει την αποχή, να μην επιβραβεύσουν αυτούς, που τους εξαπάτησαν με το «λεφτά υπάρχουν» για να οδηγήσουν στη συνέχεια την Ελλάδα στην οικονομική παρακμή και τη Ροδόπη στο πισωγύρισμα της εγκατάλειψης και της αδικίας, καθώς επίσης και να μην πιστέψουν αυτόκλητους «νέους σωτήρες της Ροδόπης», που όπως σημείωσε, «μας θυμούνται μόνο στις εκλογές για ψηφοθηρικούς λόγους, ωσάν να είναι η Θρακιώτικη κοινωνία εργαλείο για την ικανοποίηση της φιλοδοξίας τους να μπουν στη Βουλή». Στον αντίποδα, κάλεσε τους πολίτες να εμπιστευτούν «όσους αγωνίστηκαν με συνέπεια και μόχθησαν για αυτόν τον τόπο, όσους απέδειξαν με πράξεις την πίστη τους στις δυνατότητες της Ροδόπης και την αγάπη τους για τους Ροδοπίτες, όσους έδωσαν μάχες στο κέντρο και τις κέρδισαν, όσους άντεξαν σε κατασκευασμένες συκοφαντίες και επιθέσεις λάσπης, γιατί περπάτησαν ασυμβίβαστα, με προσήλωση στην αλήθεια». «Δεν ήταν εύκολη για μένα αυτή η διαδρομή όλα αυτά τα χρόνια, που είμαι στο κοινοβούλιο», επισήμανε, «δε με υποδέχτηκε ποτέ με ανοιχτές τις πόρτες το αθηναϊκό κατεστημένο». «Έφαγα λάσπη», συνέχισε, «έφαγα βρωμιά, υπήρξαν πισώπλατα μαχαιρώματα, ακόμα και συντροφικά. Τα αντιμετώπισα όλα αυτά όμως και βγαίνω με το κεφάλι ψηλά και μπορώ να περπατώ στην αγορά και στα χωριά χωρίς πρόβλημα. Πρώτον γιατί ποτέ ούτε εγώ ούτε οι συνεργάτες μου είπαμε ψέματα στους συμπολίτες μας. Δεύτερον γιατί όλοι είδαν ότι με τις μικρές μας δυνάμεις κάναμε μια προσπάθεια να φέρουμε αποτελέσματα στον τόπο. Και τρίτον γιατί όταν χρειάστηκε να ιεραρχήσουμε το συμφέρον της περιοχής μας ή της πατρίδας μας πάνω από το κομματικό συμφέρον εμείς το κάναμε πράξη». «Δε βγήκαμε να υπερασπιζόμαστε παράλογα πράγματα, ούτε φυλακιστήκαμε στον κομματικό φανατισμό», κατέληξε, «μιλήσαμε για τα συμφέροντα της περιοχής μας και συγκρουστήκαμε όποτε χρειάστηκε».
Οι 5 άξονες του προγράμματός του για τη Ροδόπη
Παρουσιάζοντας τους βασικούς του άξονες του προγράμματός για την ενίσχυση της τοπικής οικονομίας της Ροδόπης και τη στήριξη της τοπικής κοινωνίας, τόνισε ότι περιλαμβάνονται «πολιτικές χαμηλού δημοσιονομικού κόστους και υψηλής αναπτυξιακής και κοινωνικής ανταποδοτικότητας, που μπορούν να επαναφέρουν τη Ροδόπη στο μέλλον». Συγκεκριμένα ανέφερε:
Παραλληλίζοντας τα παραπάνω με τη σημερινή κατάσταση, που επικρατεί στη Ροδόπη, σημείωσε ότι «σήμερα το τοπίο έχει αλλάξει δραματικά». Αναγνωρίζοντας μεν ως βέβαιο ότι η οικονομική κρίση επιδρά καταλυτικά στις εξελίξεις, σημείωσε εντούτοις ότι τίθεται ένα πολιτικό ερώτημα, που παραμένει αμείλικτο γι’ αυτούς που έχουν την κυβερνητική ευθύνη τα τελευταία δυόμισι χρόνια.
«Έκαναν τις απαιτούμενες ενέργειες για να ανακόψουν τις επιπτώσεις της κρίσης στην περιοχή και τους κατοίκους της;», διερωτήθηκε. «Ανέλαβαν πρωτοβουλίες», συνέχισε, «για να προστατέψουν τη δυναμική που είχε αναπτυχθεί πριν;». «Την απάντηση τη βλέπει ο καθένας εύκολα, αρκεί να κοιτάξει γύρω του», τόνισε, «κλειστά μαγαζιά, αποβιομηχάνιση, μείωση των φοιτητών και των πόρων του Δημοκριτείου, κάμψη της τουριστικής κίνησης, κλονισμός του βιοτικού επιπέδου των αγροτών, έκρηξη της ανεργίας στο 33% στη Ροδόπη, πάγωμα, ακύρωση ή εγκατάλειψη των περισσότερων έργων, που με πολύ κόπο είχαμε ξεκινήσει τα προηγούμενα χρόνια». Ανέφερε μάλιστα ενδεικτικά έργα, που αφορούν οδικούς άξονες, σχολεία, φράγματα, γήπεδα, δομές υγείας, πολιτιστική ανάδειξη, τουριστική προβολή, διαμετακομιστικά κέντρα και άλλα. «Το «γιατί» οφείλουν να το απαντήσουν αυτοί, που κυβερνούν την τελευταία περίοδο, 2009-2012», κατέληξε, ζητώντας από τους πολίτες να πάρουν τις κρίσιμες αποφάσεις.
Κάλεσμα προς τους πολίτες να εμπιστευτούν όσους αγωνίστηκαν για αυτό τον τόποΑπευθυνόμενος δε προς του πολίτες της περιοχής μας, τους κάλεσε να μην προσχωρήσουν στην ισοπεδωτική προπαγάνδα του «όλοι το ίδιο είναι», που ενισχύει την αποχή, να μην επιβραβεύσουν αυτούς, που τους εξαπάτησαν με το «λεφτά υπάρχουν» για να οδηγήσουν στη συνέχεια την Ελλάδα στην οικονομική παρακμή και τη Ροδόπη στο πισωγύρισμα της εγκατάλειψης και της αδικίας, καθώς επίσης και να μην πιστέψουν αυτόκλητους «νέους σωτήρες της Ροδόπης», που όπως σημείωσε, «μας θυμούνται μόνο στις εκλογές για ψηφοθηρικούς λόγους, ωσάν να είναι η Θρακιώτικη κοινωνία εργαλείο για την ικανοποίηση της φιλοδοξίας τους να μπουν στη Βουλή». Στον αντίποδα, κάλεσε τους πολίτες να εμπιστευτούν «όσους αγωνίστηκαν με συνέπεια και μόχθησαν για αυτόν τον τόπο, όσους απέδειξαν με πράξεις την πίστη τους στις δυνατότητες της Ροδόπης και την αγάπη τους για τους Ροδοπίτες, όσους έδωσαν μάχες στο κέντρο και τις κέρδισαν, όσους άντεξαν σε κατασκευασμένες συκοφαντίες και επιθέσεις λάσπης, γιατί περπάτησαν ασυμβίβαστα, με προσήλωση στην αλήθεια». «Δεν ήταν εύκολη για μένα αυτή η διαδρομή όλα αυτά τα χρόνια, που είμαι στο κοινοβούλιο», επισήμανε, «δε με υποδέχτηκε ποτέ με ανοιχτές τις πόρτες το αθηναϊκό κατεστημένο». «Έφαγα λάσπη», συνέχισε, «έφαγα βρωμιά, υπήρξαν πισώπλατα μαχαιρώματα, ακόμα και συντροφικά. Τα αντιμετώπισα όλα αυτά όμως και βγαίνω με το κεφάλι ψηλά και μπορώ να περπατώ στην αγορά και στα χωριά χωρίς πρόβλημα. Πρώτον γιατί ποτέ ούτε εγώ ούτε οι συνεργάτες μου είπαμε ψέματα στους συμπολίτες μας. Δεύτερον γιατί όλοι είδαν ότι με τις μικρές μας δυνάμεις κάναμε μια προσπάθεια να φέρουμε αποτελέσματα στον τόπο. Και τρίτον γιατί όταν χρειάστηκε να ιεραρχήσουμε το συμφέρον της περιοχής μας ή της πατρίδας μας πάνω από το κομματικό συμφέρον εμείς το κάναμε πράξη». «Δε βγήκαμε να υπερασπιζόμαστε παράλογα πράγματα, ούτε φυλακιστήκαμε στον κομματικό φανατισμό», κατέληξε, «μιλήσαμε για τα συμφέροντα της περιοχής μας και συγκρουστήκαμε όποτε χρειάστηκε».
Οι 5 άξονες του προγράμματός του για τη Ροδόπη
Παρουσιάζοντας τους βασικούς του άξονες του προγράμματός για την ενίσχυση της τοπικής οικονομίας της Ροδόπης και τη στήριξη της τοπικής κοινωνίας, τόνισε ότι περιλαμβάνονται «πολιτικές χαμηλού δημοσιονομικού κόστους και υψηλής αναπτυξιακής και κοινωνικής ανταποδοτικότητας, που μπορούν να επαναφέρουν τη Ροδόπη στο μέλλον». Συγκεκριμένα ανέφερε:
1. Άμεση ενίσχυση του Δ.Π.Θ.
«Δοκιμασμένη συνταγή την οποία τη βιώσαμε. Το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο αποτελεί όχι μόνο την πνευματική θωράκιση της περιοχής μας, αλλά με την αύξηση των φοιτητών του μπορεί να συμβάλλει στη δημογραφική τόνωση, στην οικιστική ανάπτυξη με την ανοικοδόμηση της περιοχής και στην οικονομική ανάπτυξη με την τόνωση της εμπορικής αγοράς. Επειδή η χώρα έχει περιορισμένες δυνατότητες για να εισάγει νέους φοιτητές στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, μια μάχη που πιστεύω ότι πρέπει να δώσουμε όλοι μαζί, με τους τοπικούς φορείς, είναι στον υφιστάμενο αριθμό εισακτέων να διεκδικήσουμε ο αριθμός φοιτητών στα μεγάλα αστικά κέντρα να μειωθεί, προς όφελος της περιφέρειας και δει προς όφελος της ακριτικής μας περιφέρειας. Γιατί και για έναν γονιό που ζει στην Κρήτη με τα παιδιά του και τα στέλνει να σπουδάσουν, πιο φθηνά βγαίνει να σπουδάσουν στην Κομοτηνή, παρά να σπουδάσουν στη Θεσσαλονίκη ή στην Αθήνα. Είναι απολύτως λογικό, είναι μια διοικητική απόφαση την οποία μπορούμε να διεκδικήσουμε όλοι μαζί, μαζί με παράλληλη χρηματοδότηση του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου και είναι κάτι το οποίο θα έχει πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα για την περιοχή. Το έζησε η Ροδόπη δυο χρόνια με τις δικές μου αποφάσεις, καθυστερήσαμε δυο χρόνια την οικονομική κρίση εξαιτίας της τόνωσης που περιήλθε μέσα από την ενίσχυση του Δημοκριτείου».
2. Αύξηση του τουρισμού
«Αφού δεν μπορούμε να αυξήσουμε την καταναλωτική δύναμη του υφιστάμενου πληθυσμού, να αυξήσουμε τους καταναλωτές. Αυτό πώς μπορεί να γίνει; Με επιθετική και συντονισμένη τουριστική προβολή, όπως είχε ξεκινήσει παλιά, με άμεση ολοκλήρωση του κάθετου άξονα για να μπορέσουμε να κατεβάσουμε δυο εκατομμύρια ευρωπαίους πολίτες το καλοκαίρι και το χειμώνα στην περιοχή μας και βεβαίως με διευκόλυνση της διαδικασίας της βίζας από την Τουρκία, διότι στα σύνορά μας υπάρχουν πάνω από 17 εκατομμύρια καταναλωτές, εμείς πηγαίνουμε εκεί, αφήνουμε τα λεφτά μας, πρέπει να τους επιτρέψουμε και να τους διευκολύνουμε και αυτοί να έρθουν μέσα να αφήσουν τα λεφτά τους και να διευκολυνθεί η τοπική κοινωνία από αυτό. Και βεβαίως με επιθετικές κινήσεις διμερών τουριστικών συνεργασιών, όπως π.χ. με τη Ρωσία, κάτι το οποίο είχαμε επιδιώξει παλαιότερα και τώρα φαίνεται ότι θα ξεκινήσει από το Μάιο και μετά. Έτσι θα αυξηθεί το καταναλωτικό κοινό της περιοχής, έτσι νομίζω ότι θα μπορέσουν να κρατηθούν μια σειρά από επαγγέλματα που βασίζονται σ’ αυτό».
3. Δημιουργία Ειδικής Οικονομικής Ζώνης
«Μια πιο μεσοπρόθεσμη πολιτική είναι η πρότασή μας για ειδική οικονομική ζώνη. Μια ειδική οικονομική ζώνη, όμως που δε θα ακουμπάει πουθενά τα εργασιακά δικαιώματα γιατί ακούστηκε κι αυτό από κάποιους που πήγαν να συκοφαντήσουν αυτή την προσπάθεια, ώστε να μην ευνοηθεί η ακριτική περιφέρεια, και να ευνοηθούν πάλι τα μεγάλα αστικά κέντρα. Η ειδική οικονομική ζώνη με απόλυτο σεβασμό στα εργασιακά δικαιώματα, μπορεί να είναι ελκυστική εφόσον πάρει την έγκριση της Κομισιόν, διότι θα παρέχει σταθερό και χαμηλό φορολογικό συντελεστή, χρηματοοικονομικές διευκολύνσεις από συμπράξεις χρηματοοικονομικών ιδρυμάτων ελληνικών και ευρωπαϊκών, και βεβαίως ταχείες αδειοδοτήσεις από τη διοίκηση της ειδικής οικονομικής ζώνης παρακάμπτοντας με μια διαδικασία fast truck όλη τη γραφειοκρατία που πολλές φορές ταυτίζεται και με τη διαφθορά που κανείς όταν έρχεται να επενδύσει στην Ελλάδα συναντά στο αθηναϊκό κέντρο. Στα υπουργεία. Εδώ θα γίνεται καθετοποιημένα η αδειοδότηση και η εξέταση όλων των όρων για μια καινούργια επένδυση η οποία θα φέρει και θέσεις εργασίας και βεβαίως οι επιχειρήσεις που θα έρθουν ελληνικές ή ξένες, θα πρέπει να στοχεύουν όχι στην ελληνική εσωτερική αγορά, αλλά στις γειτονικές μεγάλες αγορές, δηλαδή να αναπτύσσονται εξαγωγικά».
4. Επένδυση στον πρωτογενή τομέα
«Σε αυτή την κατεύθυνση έχω κάνει ήδη επαφές και με τους γερμανούς συναδέλφους, με τους επιτελείς της γερμανικής κυβέρνησης που ασχολούνται σήμερα με το πρόβλημα της Ελλάδας, και με τους αντίστοιχους της γαλλικής κυβέρνησης για την ανάπτυξη της γεωθερμίας στην περιοχή, και βεβαίως την ανάπτυξη μικρών υδροοικονομικών έργων υδροοικονομίας που μπορούν να πολλαπλασιάσουν τα οφέλη του πρωτογενούς τομέα, τα έσοδα δηλαδή των αγροτών μας, μέσα από διαδικασίες συμβολαιακής γεωργίας. Πριν από λίγες μέρες είχαμε δυο τέτοια μοντέλα τα οποία συζητήθηκαν και στη βουλή. Το ένα είναι η υπόθεση συμβολαιακής γεωργίας για τσάι του βουνού και το δεύτερο είναι η συμβολαιακή γεωργία για το βιοκαύσιμο. Εάν λοιπόν πάμε σε τέτοιου είδους καλλιέργειες, οι οποίες δίνουν στους αγρότες προκαθορισμένες εμπορικές τιμές και ελέγχεται με αυτό τον τρόπο και η ποιότητα της παραγωγής τους, έχουμε οικονομία κλίμακος όσον αφορά την παραγωγή, έχουμε σίγουρη προώθηση του προϊόντος, έχουμε ποιοτικό προϊόν και έχουμε προϊόν με όνομα προέλευσης το οποίο αναδεικνύει και την περιοχή μας ως μια γόνιμη παραγωγική περιοχή ολοκλήρου της Ευρώπης. Επομένως ο πρωτογενής τομέας μπορεί να αναπτυχθεί με την ανάπτυξη της γεωθερμίας και την εξαγωγή οπωροκηπευτικών ή άλλων ειδών στις γειτονικές αγορές της Ευρώπης, της Ρωσίας και της Τουρκίας και βεβαίως η συμβολαιακή γεωργία με τα έργα υδροοικονομίας που μπορούν να πολλαπλασιάσουν τα οφέλη της περιοχής».
5. Κοινωνική προστασία
«Θα πρέπει να αναπτύξουμε μια σειρά από επιθετικές κοινωνικές πολιτικές προστασίας, όχι μόνο των ειδικών πληθυσμιακών ομάδων, όπως είναι η μειονότητα, οι παλιννοστούντες ομογενείς, οι ρομά κ.λπ. αλλά και του συνόλου του πληθυσμού το οποίο δοκιμάζεται οικονομικά. Υπάρχουν τέτοιου είδους πολιτικές, τις έχουμε εισηγηθεί και στο κεντρικό μας πρόγραμμα. Όπως γνωρίζετε εγώ ήμουν ο συντονιστής όλων των εργασιών για την προετοιμασία του κυβερνητικού προγράμματος. Προχθές είχα ανακοινώσει στα ΜΜΕ τα Αθηναϊκά μια τέτοια πολιτική για τη δικαστική περαίωση των φορολογικών υποθέσεων. Υπάρχουν περίπου 170.000 εκκρεμείς φορολογικές υποθέσεις που θα μπορούσαν με έναν συμβιβασμό να αποφέρου άμεσα έσοδα στο κράτος, λύτρωση του ιδιωτικού τομέα από μια δεκαετή ταλαιπωρία στα δικαστήρια, και βεβαίως αποφόρτιση της δικαιοσύνης. Αυτή είναι μια πρόταση. Υπάρχουν πάρα πολλές τέτοιες προτάσεις οι οποίες έχουν κατατεθεί στο πρόγραμμά μας. πιστεύω ότι έχουμε χρέος όμως να αναπτύξουμε και τοπικά πολιτικές που θα στηρίξουν τις κοινωνικές ομάδες εκείνες που πραγματικά δοκιμάζονται από την κρίση».
Αναφορικά με τα μικρά κόμματα, υποστήριξε ότι το δίλημμα «μνημόνιο ή αντιμνημόνιο» που βάζουν, είναι ένα χθεσινό δίλημμα, το οποίο έχει απαντηθεί λάθος από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Παράλληλα τα κατηγόρησε ότι παίζουν με τον συναισθηματισμό των αγανακτισμένων Ελλήνων, χωρίς ταυτόχρονα να παρουσιάζουν σαφή πρόταση εξόδου από την κρίση. Πυρά εξαπέλυσε ειδικά εναντίων, των δυο κομμάτων, που προέρχονται από τα «σπλάχνα» της Νέας Δημοκρατίας», της Δημοκρατικής Συμμαχίας και των Ανεξάρτητων Ελλήνων, που τα χαρακτήρισε κόμματα ματαιοδοξίας, αναφέροντας ότι «Ούτε ασπάζομαι την αγιοποίηση του μνημονίου, το οποίο έδειξε ότι δεν είναι η πρέπουσα συνταγή για τη λύση του προβλήματος μας, κάτι που το κάνει το ΔΗΣΥ-είδε στο μνημόνιο μια αγιογραφία, για να μπορέσει να δείξει ότι είναι εκσυγχρονιστικό και να γίνει αρεστό στους ευρωπαίους. Ούτε όμως προσχωρώ στον λαϊκίστικο εθνικισμό κάποιων άλλων μικρότερων κομμάτων», συνέχισε, αφήνοντας αιχμές για το κόμμα του Πάνου Καμμένου, «που παίζουν με την αγανάκτηση του κόσμου και, χωρίς να δίνουν αντιπρόταση και λύση, προσπαθούν να επωφεληθούν από την ψήφο της διαμαρτυρίας».
Αιτιολογώντας την στήριξη της Νέας Δημοκρατίας και τη δική του στα μέτρα, που εφαρμοστήκαν με το λεγόμενο δεύτερο μνημόνιο, ο κ. Στυλιανίδης, υποστήριξε αρχικά ότι «το μνημόνιο ή αντιμνημόνιο ήταν ένα δίλημμα που ετέθη τον Μάρτιο του 2010», προσθέτοντας ότι «όταν μπήκαμε στο μνημόνιο και μετά δεν υπήρχε δρόμος επιστροφής, ούτε μπορούσαμε να στρίψουμε δεξιά-αριστερά». «Η δική μας ψήφος ήταν ψήφος αρνητική στο μνημόνιο, θετική στην Ευρώπη, γιατί η έξοδός μας από την Ευρωζώνη κι από την Ευρώπη δε θα διακινδύνευε μόνο την οικονομική κατάσταση της χώρας, θα διακινδύνευε σε κάθε περίπτωση την ασφάλειά της, τη δημοκρατική σταθερότητα, αλλά και την προοπτική ευημερίας. Και σήμερα η δική μας ψήφος είναι ψήφος σε μια πολιτική, που πιστεύουμε ότι με δημοσιονομικά ισοδύναμα μπορεί να ελαφρύνει το βάρος των μεσαίων και φτωχών οικογενειών, που δοκιμάζονται, και να επιταχύνει την έξοδο από την ύφεση, στην οποία μας έβαλε με τις αποφάσεις της η προηγουμένη κυβέρνηση. Ένας δρόμος μόνο υπάρχει τώρα, πώς μπορούμε να μειώσουμε τις κοινωνικές επιπτώσεις της μνημονιακής πολιτικής και πώς μπορούμε να επισπεύσουμε την έξοδο της χώρας από αυτήν την κατάσταση».
Όσον αφορά τους συναδέλφους του από τη Νέα Δημοκρατία, που δε δέχτηκαν να ψηφίσουν τα νέα μέτρα και αποχώρησαν από την παράταξη, δήλωσε ότι «όλοι οι πολιτικοί δεν έχουν τις ίδιες αντοχές στις κοινωνικές πιέσεις, με βάση τις αναφορές τους, όλα αυτά τα παιδιά που έφυγαν από τη Νέα Δημοκρατία για να δημιουργήσουν δικά τους κόμματα δεν άντεξαν να σηκώσουν το βάρος των κρίσιμων αποφάσεων. Ολιγοψύχησαν εκεί. Όλοι είχαμε πιέσεις, κι εμένα ήρθαν και μου έβγαλαν κι αφίσες εδώ, και μου είπαν κλπ. Ο πολιτικός όμως όταν αποφασίζει για τη χώρα του, θα πρέπει να βλέπει και την επόμενη γενιά, δεν πρέπει να βλέπει μόνο τον εαυτό του ή την επανεκλογή του. Θα πρέπει να αποφασίζει με ευθύνη. Η ψυχή μου ήταν στο «όχι», αλλά το μυαλό μου πήγε στο «ναι». Είδα ότι ο κίνδυνος είναι πραγματικός και έβαλα στη ζυγαριά από τη μια τι σημαίνει παραμονή στην Ευρώπη και από την άλλη τι σημαίνει έξοδός μας. Η έξοδός μας θα σήμαινε ξαφνικό θάνατο για την ελληνική οικονομία, με άμεσες συνέπειες στο μικρομεσαίο, στον υπάλληλο, στο μισθωτό, στο συνταξιούχο, στον αγρότη, σε όλους, και επιστροφή 30 χρόνια πίσω. Από την άλλη δε σωζόσουν, αλλά έπαιρνες μια ανάσα. Έπαιρνες μια παράταση και την παράταση ζούμε τώρα. Αν τώρα κάνουμε ένα λάθος και δημιουργήσουμε ακυβερνησία έχουμε τελειώσει. Αν όμως τώρα ανασκουμπωθούμε, ενώσουμε δυνάμεις, βάλουμε ξεκάθαρο σχέδιο μπροστά, αναλάβει ο καθένας την ευθύνη που του αντιστοιχεί και δουλέψουμε εντατικά το επόμενο διάστημα, πιστεύω πραγματικά ότι έχει η ελληνική κοινωνία και η ελληνική οικονομία τις δυνάμεις την Ελλάδα να την ξαναβγάλει στο ξέφωτο και να την καταστήσει πρωταγωνιστή. Έτσι σκέφτηκα εγώ και δεν έχω την απαίτηση όλοι να σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο. Πολλοί ολιγοψύχησαν, κάποιοι σκέφτηκαν ότι δε θα εκλεγούν, κάποιοι επειδή ήταν συναισθηματικά φορτισμένοι είπαν όχι εμείς θα καταγράψουμε την αντίδρασή μας. Εγώ νομίζω όμως ότι δεν έχεις το δικαίωμα όταν αποφασίζεις για τους πολλούς να αποφασίζεις επιπόλαια, ούτε να αποφασίζεις με κριτήριο τι συμφέρει εσένα και τι όχι».
Σχολιάζοντας τα αποτελέσματα των πρόσφατων δημοσκοπήσεων ο κ. Στυλιανίδης επικεντρώνοντας στη μεγάλη απροθυμία που δείχνουν οι πολίτες απέναντι στους δημοσκόπους τόνισε ότι «Παλιά ρωτούσαν 1200 άτομα, για να «κλείσουν» μια δημοσκόπηση 1000 ατόμων πανελλαδικής εμβέλειας. Τώρα, για να «κλείσουν» 1000 απαντήσεις, ρωτούν 8-9.000 άτομα. Τα 7-8000 άτομα αρνούνται να απαντήσουν, γιατί είναι αγανακτισμένα και με τους πολιτικούς και με τους δημοσιογράφους και με τους δημοσκόπους και με τους αναλυτές. Αυτά τα άτομα ποιος ξέρει πώς θα αντιδράσουν στην κάλπη; Εγώ νομίζω ότι αυτοί, που απαντούν στις δημοσκοπήσεις, είναι οι πιο φανατικοί των κομμάτων. Είτε των μικρών και νέων κομμάτων, είτε των παλιών και μεγάλων κομμάτων. Η αποτύπωση, που προκύπτει, είναι σαφώς μια τάση, αλλά είναι στο σώμα των πιο φανατικών και των πιο αφοσιωμένων οπαδών. Οι 7-8000, που αρνούνται να απαντήσουν, είναι οι προβληματισμένοι Έλληνες». Βάση του παραπάνω σκεπτικού, εμφανίστηκε αισιόδοξος για το εκλογικό αποτέλεσμα, αναφέροντας ότι η Νέα Δημοκρατία πρέπει να απευθυνθεί στη συγκεκριμένη μερίδα πολιτών, για να περιγράψει μια συγκεκριμένη πολιτική και το πρόγραμμά της.
Απαράδεκτες οι διακρίσεις με κριτήριο το θρήσκευμα
Ερωτηθείς για την πρόσφατη υπόθεση, που προκάλεσε σάλο στην περιοχή μας και αφορά την τροπολογία για τα αυθαίρετα της μειονότητας, ο κ. Στυλιανίδης τόνισε ότι «αν πρέπει να γίνει μια ευεργετική τροπολογία τέτοιου είδους, θα πρέπει να αφορά το σύνολο των κατοίκων της ακριτικής περιοχής, με στόχο να τονώσει δημογραφικά μια κοινωνία, η οποία δοκιμάζεται». «Οι διακρίσεις με κριτήριο το θρήσκευμα κατά τη γνώμη μου είναι απαράδεκτες, είτε αναφέρονται στους χριστιανούς είτε αναφέρονται στους μουσουλμάνους. Δεν μπορεί μια διάκριση, που έγινε παλιά σε βάρος των μειονοτικών, να γίνεται τώρα σε βάρος των χριστιανών. Είναι εξίσου ρατσιστικό» υπογράμμισε και πρόσθεσε «Κι νομίζουμε ότι κάτι ανάλογο πρέπει να εφαρμοστεί στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου ή της Ηπείρου».
Αιτιολογώντας την στήριξη της Νέας Δημοκρατίας και τη δική του στα μέτρα, που εφαρμοστήκαν με το λεγόμενο δεύτερο μνημόνιο, ο κ. Στυλιανίδης, υποστήριξε αρχικά ότι «το μνημόνιο ή αντιμνημόνιο ήταν ένα δίλημμα που ετέθη τον Μάρτιο του 2010», προσθέτοντας ότι «όταν μπήκαμε στο μνημόνιο και μετά δεν υπήρχε δρόμος επιστροφής, ούτε μπορούσαμε να στρίψουμε δεξιά-αριστερά». «Η δική μας ψήφος ήταν ψήφος αρνητική στο μνημόνιο, θετική στην Ευρώπη, γιατί η έξοδός μας από την Ευρωζώνη κι από την Ευρώπη δε θα διακινδύνευε μόνο την οικονομική κατάσταση της χώρας, θα διακινδύνευε σε κάθε περίπτωση την ασφάλειά της, τη δημοκρατική σταθερότητα, αλλά και την προοπτική ευημερίας. Και σήμερα η δική μας ψήφος είναι ψήφος σε μια πολιτική, που πιστεύουμε ότι με δημοσιονομικά ισοδύναμα μπορεί να ελαφρύνει το βάρος των μεσαίων και φτωχών οικογενειών, που δοκιμάζονται, και να επιταχύνει την έξοδο από την ύφεση, στην οποία μας έβαλε με τις αποφάσεις της η προηγουμένη κυβέρνηση. Ένας δρόμος μόνο υπάρχει τώρα, πώς μπορούμε να μειώσουμε τις κοινωνικές επιπτώσεις της μνημονιακής πολιτικής και πώς μπορούμε να επισπεύσουμε την έξοδο της χώρας από αυτήν την κατάσταση».
Όσον αφορά τους συναδέλφους του από τη Νέα Δημοκρατία, που δε δέχτηκαν να ψηφίσουν τα νέα μέτρα και αποχώρησαν από την παράταξη, δήλωσε ότι «όλοι οι πολιτικοί δεν έχουν τις ίδιες αντοχές στις κοινωνικές πιέσεις, με βάση τις αναφορές τους, όλα αυτά τα παιδιά που έφυγαν από τη Νέα Δημοκρατία για να δημιουργήσουν δικά τους κόμματα δεν άντεξαν να σηκώσουν το βάρος των κρίσιμων αποφάσεων. Ολιγοψύχησαν εκεί. Όλοι είχαμε πιέσεις, κι εμένα ήρθαν και μου έβγαλαν κι αφίσες εδώ, και μου είπαν κλπ. Ο πολιτικός όμως όταν αποφασίζει για τη χώρα του, θα πρέπει να βλέπει και την επόμενη γενιά, δεν πρέπει να βλέπει μόνο τον εαυτό του ή την επανεκλογή του. Θα πρέπει να αποφασίζει με ευθύνη. Η ψυχή μου ήταν στο «όχι», αλλά το μυαλό μου πήγε στο «ναι». Είδα ότι ο κίνδυνος είναι πραγματικός και έβαλα στη ζυγαριά από τη μια τι σημαίνει παραμονή στην Ευρώπη και από την άλλη τι σημαίνει έξοδός μας. Η έξοδός μας θα σήμαινε ξαφνικό θάνατο για την ελληνική οικονομία, με άμεσες συνέπειες στο μικρομεσαίο, στον υπάλληλο, στο μισθωτό, στο συνταξιούχο, στον αγρότη, σε όλους, και επιστροφή 30 χρόνια πίσω. Από την άλλη δε σωζόσουν, αλλά έπαιρνες μια ανάσα. Έπαιρνες μια παράταση και την παράταση ζούμε τώρα. Αν τώρα κάνουμε ένα λάθος και δημιουργήσουμε ακυβερνησία έχουμε τελειώσει. Αν όμως τώρα ανασκουμπωθούμε, ενώσουμε δυνάμεις, βάλουμε ξεκάθαρο σχέδιο μπροστά, αναλάβει ο καθένας την ευθύνη που του αντιστοιχεί και δουλέψουμε εντατικά το επόμενο διάστημα, πιστεύω πραγματικά ότι έχει η ελληνική κοινωνία και η ελληνική οικονομία τις δυνάμεις την Ελλάδα να την ξαναβγάλει στο ξέφωτο και να την καταστήσει πρωταγωνιστή. Έτσι σκέφτηκα εγώ και δεν έχω την απαίτηση όλοι να σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο. Πολλοί ολιγοψύχησαν, κάποιοι σκέφτηκαν ότι δε θα εκλεγούν, κάποιοι επειδή ήταν συναισθηματικά φορτισμένοι είπαν όχι εμείς θα καταγράψουμε την αντίδρασή μας. Εγώ νομίζω όμως ότι δεν έχεις το δικαίωμα όταν αποφασίζεις για τους πολλούς να αποφασίζεις επιπόλαια, ούτε να αποφασίζεις με κριτήριο τι συμφέρει εσένα και τι όχι».
Σχολιάζοντας τα αποτελέσματα των πρόσφατων δημοσκοπήσεων ο κ. Στυλιανίδης επικεντρώνοντας στη μεγάλη απροθυμία που δείχνουν οι πολίτες απέναντι στους δημοσκόπους τόνισε ότι «Παλιά ρωτούσαν 1200 άτομα, για να «κλείσουν» μια δημοσκόπηση 1000 ατόμων πανελλαδικής εμβέλειας. Τώρα, για να «κλείσουν» 1000 απαντήσεις, ρωτούν 8-9.000 άτομα. Τα 7-8000 άτομα αρνούνται να απαντήσουν, γιατί είναι αγανακτισμένα και με τους πολιτικούς και με τους δημοσιογράφους και με τους δημοσκόπους και με τους αναλυτές. Αυτά τα άτομα ποιος ξέρει πώς θα αντιδράσουν στην κάλπη; Εγώ νομίζω ότι αυτοί, που απαντούν στις δημοσκοπήσεις, είναι οι πιο φανατικοί των κομμάτων. Είτε των μικρών και νέων κομμάτων, είτε των παλιών και μεγάλων κομμάτων. Η αποτύπωση, που προκύπτει, είναι σαφώς μια τάση, αλλά είναι στο σώμα των πιο φανατικών και των πιο αφοσιωμένων οπαδών. Οι 7-8000, που αρνούνται να απαντήσουν, είναι οι προβληματισμένοι Έλληνες». Βάση του παραπάνω σκεπτικού, εμφανίστηκε αισιόδοξος για το εκλογικό αποτέλεσμα, αναφέροντας ότι η Νέα Δημοκρατία πρέπει να απευθυνθεί στη συγκεκριμένη μερίδα πολιτών, για να περιγράψει μια συγκεκριμένη πολιτική και το πρόγραμμά της.
Απαράδεκτες οι διακρίσεις με κριτήριο το θρήσκευμα
Ερωτηθείς για την πρόσφατη υπόθεση, που προκάλεσε σάλο στην περιοχή μας και αφορά την τροπολογία για τα αυθαίρετα της μειονότητας, ο κ. Στυλιανίδης τόνισε ότι «αν πρέπει να γίνει μια ευεργετική τροπολογία τέτοιου είδους, θα πρέπει να αφορά το σύνολο των κατοίκων της ακριτικής περιοχής, με στόχο να τονώσει δημογραφικά μια κοινωνία, η οποία δοκιμάζεται». «Οι διακρίσεις με κριτήριο το θρήσκευμα κατά τη γνώμη μου είναι απαράδεκτες, είτε αναφέρονται στους χριστιανούς είτε αναφέρονται στους μουσουλμάνους. Δεν μπορεί μια διάκριση, που έγινε παλιά σε βάρος των μειονοτικών, να γίνεται τώρα σε βάρος των χριστιανών. Είναι εξίσου ρατσιστικό» υπογράμμισε και πρόσθεσε «Κι νομίζουμε ότι κάτι ανάλογο πρέπει να εφαρμοστεί στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου ή της Ηπείρου».
Ο κ. Στυλιανίδης αποδέχτηκε ότι η κρίση επηρέασε αρνητικά τις χρηματοδοτήσεις, όμως όπως υπογράμμισε, «δυστυχώς υπάρχουν έργα τα οποία δεν έγιναν, όχι εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, αλλά από την αδιαφορία, την προχειρότητα, και ίσως και την αμέλεια των κυβερνώντων. Πιστεύω ότι αυτοί που είχαν την ευθύνη αυτά τα δυόμισι χρόνια θα πρέπει να λογοδοτήσουν γι’ αυτό. Δεν είμαστε όλοι το ίδιο. Σε όλους μας δόθηκε η ευκαιρία να ασκήσουμε μιας μορφής επιρροή, μιας μορφής εξουσία. Κάποιοι αξιοποίησαν αυτή την ευκαιρία προς όφελος της περιοχής τους και προς όφελος των κατοίκων οι οποίοι μας εμπιστεύτηκαν με την ψήφο τους. Κάποιοι όχι. Νομίζω ότι τώρα ήρθε η ώρα της κρίσης. Ο καθένας μας θα πρέπει να κριθεί από το πρόσωπο που έδειξε στην πράξη. Απέναντι στους συνανθρώπους του, τους συμπολίτες του, στην ιδιαίτερή του πατρίδα».
«Δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε αυτούς που μας έλεγαν “λεφτά υπάρχουν”»
Παράλληλα, ο κ. Στυλιανίδης, αναφερόμενος στις προσεχείς εκλογές, σημείωσε πως το αποτέλεσμά τους θα καθορίσει το μέλλον της χώρας, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Βρισκόμαστε ενώπιον μιας πολύ δύσκολης εκλογικής μάχης η οποία πιστεύω θα προσδιορίσει την πορεία του τόπου αλλά και της πατρίδος για τις επόμενες δεκαετίες. Μια μάχη η οποία θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με ψυχραιμία από τις πολιτικές δυνάμεις οι οποίες έχουν χρέος να λάβουν υπ’ όψιν την κοινωνική πραγματικότητα όπως έχει διαμορφωθεί. Είμαι βέβαιος φίλες και φίλοι, ότι δεν υπάρχει σήμερα οικογένεια η οποία να μην υποφέρει. Βεβαίως κυρίως έχουν πληγεί τα μεσαία και φτωχά εισοδήματα, από τις εξελίξεις των τελευταίων δυόμισι ετών, αλλά έχει διαμορφωθεί και μια νέα τάξη εξαθλιωμένων Ελλήνων οι οποίοι κινούνται κάτω από τα όρια της φτώχειας. Επίσης έχει εφευρεθεί μια νέα κοινωνική ομάδα, οι «φτωχοί εργαζόμενοι». Αυτοί δηλαδή που παρότι εργάζονται, τα έσοδά τους δεν τους επαρκούν για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις του μήνα. Θεωρώ επίσης ότι μεγάλο πλήγμα αυτή τη στιγμή της κοινωνίας μας είναι το γεγονός ότι χιλιάδες νέοι, υπολογίζεται ότι πάνω από 130.000 είναι αυτοί, και κυρίως νέοι πτυχιούχοι, το τελευταίο διάστημα, τα δυο δυόμισι χρόνια, έχουν φύγει στο εξωτερικό αναζητώντας μια καλύτερη μοίρα. Η Ελλάδα αιμορραγεί και η Ελλάδα βέβαια βρίσκεται ενώπιον μιας δύσκολη απόφασης η οποί θα προσδιορίσει τη μοίρα της. Δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε αυτούς που μας έλεγαν «λεφτά υπάρχουν», για να κάνουν τα εντελώς αντίθετα την επόμενη μέρα. Ούτε βέβαια μπορούμε να χάσουμε την ευκαιρία να δώσουμε στον τόπο κυβέρνηση ψηφίζοντας μικρά κόμματα τα οποία ουσιαστικά χρησιμοποιούν ως επιχείρημα τη δυσαρέσκεια του κόσμου, αλλά δεν αντιπροτείνουν λύσεις. Εκτιμώ ότι ο τόπος την επόμενη μέρα πρέπει να έχει κυβέρνηση. Πρώτον για να μη χαθούν οι θυσίες που έκαναν οι Ελληνίδες και οι Έλληνες το προηγούμενο διάστημα. Δεύτερον, για να παρθούν οι απαιτούμενες αποφάσεις ώστε να βγούμε από την κατάσταση του μνημονίου και την ύφεση την οποία βιώνουμε, όσο το δυνατόν γρηγορότερα».
ΚΙΝΕΖΟΥ ΜΑΡΙΝΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου